Τατοΐου ιστορίες

4 - Σεπτέμβριος 1958

Ο τελευταίος αγώνας ταχύτητας του 1958, διοργανώθηκε την τελευταία Κυριακή (28) του Σεπτεμβρίου στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Τατοΐου. Τα αυτοκίνητα που έχουν δηλώσει συμμετοχή χωρίζονται σε δύο ομάδες. Σ’ εκείνα του τουρισμού και σ’ εκείνα του μεγάλου τουρισμού. Πρώτα αγωνίζονται τα αυτοκίνητα μεγάλου τουρισμού. Από τα 15 εγγεγραμμένα στις συμμετοχές, δώδεκα ξεκίνησαν τους τρεις δοκιμαστικούς γύρους που προέβλεπαν οι κανονισμοί και τελικά 11 στήθηκαν στη γραμμή της εκκίνησης με την ακόλουθη σειρά, που μαρτυρά και τους επιτευχθέντες χρόνους στους δοκιμαστικούς γύρους. Τελικά θα επικρατήσει η ΧΚ του Νίκου Παπαμιχαήλ που όχι μόνο ανέβασε κατά σχεδόν 1,5 χλμ/ωρ την μ.ω.τ. αλλά σημείωσε και νέο ρεκόρ γύρου. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Άλκης Μίχος.

5 & 6 & 7 - Οκτώβριος 1959
φωτό: Ι.Μ.Μ

Εξαιρετικά σπάνιες, έγχρωμες, εικόνες, από τον αγώνα της 11ης Οκτωβρίου 1959. Ήταν η μοναδική φορά που ο αγώνας διήρκησε 150΄. Οι τρεις αυτές εικόνες μας παρέχουν πολλές πληροφορίες για την διαμόρφωση των pits. Εκείνη την εποχή δεν είχαν αρχίσει να τοποθετούνται τα ξύλινα διαχωριστικά, που όριζαν το χώρο τον οποίο είχε στη διάθεσή του ο κάθε αγωνιζόμενος.

Οι συμμετέχοντες όμως, τουλάχιστον οι πιο οργανωμένοι, είχαν ενημέρωση με κωδικοποιημένα μηνύματα από τα pits τους, όπως βλέπουμε από την πινακίδα που σηκώνει ο πρωτοπόρος pit manager του Γιάννη Κανάρογλου μπροστά από το γαλάζιο MGA που κατεβαίνει την μεγάλη ευθεία.

Σε εκείνο το τέταρτο Τατόι της ιστορίας, την νίκη είχε αποσπάσει ο Τζώνυς με την two ten ανεβάζοντας την μ.ω.τ. στα 130,6 χλμ/ώρα. Ο μόνος που κρατήθηκε στον ίδιο γύρο με τον νικητή ήταν ο Χ. Θεοδωρακόπουλος ο οποίος με την λευκή Sprint Veloce διακρίνεται να «ρίχνει γύρο» στην Jag του Αντώνη Κουλεντιανού.

8 - Οκτώβριος 1961

Η επίσημη κατάταξη της Λέσχης, για τον τρίωρο αγώνα του 1961. Στο χρονικό αυτό διάστημα ο πρώτος συμπληρώνει 71 γύρους αγγίζει σχεδόν τα 105 χλμ/ωρ. Αγωνιστής και πείσμων όπως πάντα, ο Τζώνυς θα επικρατήσει και στο Τατόι. Δεν ήταν ο ταχύτερος βέβαια, αλλά ήταν ο καλύτερος, εξάλλου τέτοιοι αγώνες δεν απαιτούν μόνο ταχύτητα, αλλά οργάνωση και επιμελητεία. Ενώ λοιπόν ο Ηλίας Μεταξάς με την ΧΚ 150 ήταν σαφώς ταχύτερος σε όλη τη διάρκεια του αγώνα σημειώνοντας μάλιστα και κατά 4,5 δευτερόλεπτα ταχύτερο γύρο (2΄:15΄΄:8 με 2΄:20΄΄:3), η κατάσταση ανατράπηκε όταν αναγκάστηκαν να σταματήσουν για ανεφοδιασμό καυσίμων και αλλαγή ελαστικών. Ο μεν Πεσμαζόγλου χρειάστηκε 45΄΄ και 2΄:5΄΄ αντίστοιχα, ενώ ο Μεταξάς 2΄:5΄΄ και 12΄. Ήταν μια κολοσσιαία διαφορά 11 λεπτών και 45 δευτερολέπτων που δεν μπορούσε φυσικά να ανατραπεί κι έδωσε τη νίκη στο Τζώνυ. Η μονομαχία μεταξύ «Λαίλαπος» και Στ. Ζάννου έληξε υπέρ του πάντα ορμητικού «Λαίλαπος», ο οποίος βρέθηκε και 2ος στη γενική, καθώς στο 16ο γύρο το Rapier του Στέφανου εγκατέλειψε. Τα αγγλικά αυτοκίνητα είχαν μια ευαισθησία στα έδρανα βάσης, ενώ από ένα παιχνίδι της τύχης ο Ζάννος ουδέποτε θα κατάφερνε να τερματίσει σε Τατόι. Στους νικητές των κλάσεων να αναφερθούν o Θ. Δαμάσκος (3ος γενικής) με Saab G.Τ., ο Γ. Ραπτόπουλος με 1000άρι πια Auto Union (6ος γενικής), ο Στ. Ζαλμάς (9ος γενικής) στην πρώτη νίκη B.M.W. 700 στην Α/4.