Τατοΐου ιστορίες Διάφορα Άρθρα
14 - Ιούλιος 1969
Ο αγώνας ταχύτητας της Βέροιας που δεν έγινε στις 20 Απριλίου του ’69 έδωσε τη θέση του σε ένα "μικρό" Τατόι. Ο χαρακτηρισμός «μικρό» είναι διττός και έχει να κάνει τόσο με τη διάρκειά του, που ήταν 90’ και όχι 180’ όσο και με τη νέα σχεδίαση που εφαρμόζεται για πρώτη φορά. Η μεγάλη ευθεία σπάει περίπου στα 2/5 της, δημιουργείται μια καινούργια παρακαμπτήριος με δύο στροφές θεωρητικά 90 μοιρών, που δεν θα αργήσει να πάρει το όνομα «σικάν» ή «σηκαίην».
Η νέα σχεδίαση μπορεί να θεωρηθεί ως προϊόν της συνεργασία του Σ.Ο.Α.Α. με την Ε.Λ.Π.Α αφού στα φύλλα της 18ης Ιουνίου αναγράφεται ότι ο πρόεδρος του συνδέσμου Ν. Καπετανάκης επισκέφθηκε το Τατόι με τον Αλ. Δαρδούφα και μαζί κατέληξαν στο νέο σχεδιασμό. Αυτός ο αγώνας επίσης θα σηματοδοτούσε και νέες εξελίξεις, αφού ο Ν. Καπετανάκης αποδέχτηκε πρόταση που του έγινε και αμέσως μετά την τέλεση του αγώνα ανελάμβανε διευθυντής του αγωνιστικού τμήματος. Φυσικά παραιτήθηκε και από το προεδρείο του Σ.Ο.Α.Α., το Δ.Σ. του οποίου συνεδρίασε και με νέα ψηφοφορία εξέλεξε νέο πρόεδρο τον Στ. Ζαλμά. Στο αγωνιστικό κομμάτι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανάπτυξη. Πολλές συμμετοχές, νέα πρόσωπα, νέα αυτοκίνητα και μια αγωνιστική ομάδα που αργότερα μέσα στο καλοκαίρι θα ταράξει αρκετά τα ύδατα τόσο εντός όσο και εκτός αγώνων. Είναι το Ωmega racing team που ξεκινά με μια Jag e type και δυο Sting ray, ενώ σχεδιάζει να φέρει Lamborghini Miura, Porsche Carrera. Παράλληλα εξετάζει την πιθανότητα παραγωγής 15 φόρμουλα V, δέκα των οποίων θα πουλήσουν σε ενδιαφερόμενους και τις υπόλοιπες πέντε θα τις τρέξουν οδηγοί της ομάδας. Πραγματικά μεγαλεπίβολα σχέδια. Χορηγός της, ιδέας ήταν ο Στέλιος Χατζημιχάλης ένας νεαρός, τότε, επιχειρηματίας, αντιπρόσωπος στην Ελλάδα ρολογιών Omega και Τissot.
Την άλλη μέρα στον αγώνα «Μαύρος» και Τζώνυς μονομαχούσαν επί 88 λεπτά. Ο Γιάννης ταχύτερος στο πίσω κομμάτι μάζευε τις διαφορές, ο Πεσμαζόγλου στην ευθεία τις άνοιγε. Έκανε κάποιες απόπειρες να περάσει ο οδηγός της GTA αλλά ο Τζώνυς είχε ασφαλίσει πόρτες και παράθυρα με το γνωστό του τρόπο, πλην όμως στον τελευταίο γύρο η μετάδοση της στρίγγλας τον πρόδωσε και η υπομονή του Γιάννη θα ανταμειφθεί με τη 2η θέση. Με τη 2η διότι στην πρώτη είχε εγκατασταθεί ο Καπετανάκης από τον τρίτο γύρο, πράγμα καθόλου περίεργο, αλλά αρκετά περίεργο καθώς την κράτησε έως τέλους, αφού η πλημμελής προετοιμασία των αυτοκινήτων του και η γενικότερη προσέγγιση του στο σπορ δεν ήταν τα καλύτερα εχέγγυα για επιτυχίες. Το Τατόι τον είχε πιστωμένο με μια νίκη και στις 6 Ιουλίου την πήρε πολύ δίκαια και πειστικά. Επίσης στον τελευταίο γύρο «βγήκε» τόσο ο Γιώργος Ανέστης, σε μια προσπάθεια να περάσει τον «Μαύρο», όσο και ο Γιάννης Λέκκας που ήταν πολύ άνετα εμπρός στην κλάση του.
15 - Οκτώβριος 1969
Σ’ εκείνο το τρίωρο επίσης έκανε την πρώτη εμφάνισή της η νέα λευκή 1750 GTA στα χέρια του «Μαύρου», ενώ την παλιά κόκκινη την οδήγησε ο Περικλής Φωτιάδης. Εγκατέλειψαν και οι δύο. Το ρεπορτάζ είναι από το περιοδικό «Ωτο – Τουρίσμ». Το ’69 είναι η πρώτη φορά που τελείται το μικρό Τατόι. Στον αγώνα του Ιουνίου θα σημειώσει, όπως προείπαμε την πρώτη και τελευταία του νίκη εκεί ο Νίκος Καπετανάκης με 2002 (μ.ω.τ. 109,5) Το Νοέμβριο, στο δεύτερο μικρό Τατόι της ιστορίας θα σημειώσει επίσης την πρώτη του νίκη ο Περικλής Φωτιάδης με GTA (μ.ω.τ. 109,6)
16 - Αύγουστος 1970.
17 - Οκτώβριος 1970
Τρίωρο Τατόι 18 Οκτωβρίου 1970. Η πολύ πρώτη εμφάνιση της γαλάζιας Α 110 στο προσκήνιο των ελληνικών αγώνων. Δεν μπόρεσε να τερματίσει, αν και κάποια στιγμή προηγήθηκε! Μέσα στα επόμενα επτά χρόνια απέκτησε ισχυρότερο κινητήρα, (1,8 λίτρων), βάφτηκε στα χρώματα υποστηρικτών (Άσσος & Bic), μα πάνω απ΄ όλα συντηρήθηκε από μια ομάδα μοντέλο, οδηγήθηκε από έναν υποδειγματικό οδηγό, που με την παρουσία του προσέφερε στο σπορ και τελικά πρωταγωνίστησε σε κάθε μορφή αγώνα στην Ελλάδα.
φωτό:Ε.evan M.
Στην εικόνα διακρίνονται και τα χαρακτηριστικά ξύλινα διαχωριστικά που όριζαν το χώρο του κάθε αγωνιζόμενου, στην περιοχή των pits. Το κουπέ από τη Διέππη φοράει ζάντες Gotti και φέρει δύο Cibie έξτρα. Στις πρώτες του εμφανίσεις με το μοτέρ των 1.600 κ.εκ. υπέφερε από συμπτώματα κακής ψύξης. Αυτή ήταν και η αιτία της εγκατάλειψης σε εκείνον τον αγώνα.
18 - Οκτώβριος 1970
19 -1972
Το 1972, σε επίπεδο πρωταγωνιστών, η απώλεια του Γιάννη θα συμπαρασύρει εκτός αγώνων τον Περικλή Φωτιάδη, που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το χαμό του φίλου του. Θα αποσυρθεί ως οδηγός, αλλά όχι ως «ομαδάρχης». Τουναντίον μάλιστα. Θα ενδυναμώσει το αγωνιστικό τμήμα του και θα το βαφτίσει Motor Hellas racing Dpt. Στην ομάδα θα έρθει ο Γ. Μοσχούς, που όχι άδικα θα χαρακτηριστεί ως η «μεταγραφή της χρονιάς», ξεκινώντας με αυτόν τον τρόπο μια σχέση με τα ιταλικά αυτοκίνητα που θα στιγματίσει όλη τη ζωή του όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και σ’ επαγγελματικό. Σε εκείνη την πρώτη χρονιά του με τη GTAm, ο Γιώργος τερμάτισε σε 3 από τους 6 αγώνες που συμμετείχε, με δύο πρώτες και μια δεύτερη θέση, ενώ και στους τρεις αυτούς αγώνες πέτυχε τον ταχύτερο γύρο.
Τα παλμαρέ όμως, λένε ή γράφουν την μισή αλήθεια. Ή άλλη μισή βρίσκεται στο συναίσθημα που γεννά ο τρόπος που οδηγούν κάποιοι οδηγοί. Στην κορφή αυτής της λίστας φιγουράρει ο Γιώργος. Η εικόνα συνηγορεί ανυπερθέτως.