Duilio Agostini

Το Mandello del Lario είναι μία μικρή πόλη, που βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της λίμνης του Como και είναι γνωστό σαν το μέρος που γεννηθήκαν και λειτουργούν σήμερα η Moto Guzzi, η Lafranconi Silenziatori, η Gilardoni Cilindri και άλλες εταιρείες. Εκεί γεννήθηκε ο Duilio Agostini στις 8 Απριλίου του 1926.

Η οικογένειά του είχε στη παραλία της λίμνης του Como, το ξενοδοχείο «Giardinetto», όπου διανυκτέρευαν φημισμένοι οδηγοί των αγωνιστικών μοτοσυκλετών της Moto Guzzi, όπως οι Omobono Tenni, Stanley Woods, Terzo Bandini, Amilcare Moretti, Ugo Prini και πολλοί άλλοι, καθώς και τα ίδια τα μέλη της διοίκησης της εταιρείας. Το πάθος γεννιόταν...

Μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, μεγάλο μέρος του οποίου πέρασε στα βουνά με τους αντιμουσολινικούς παρτιζάνους, σπούδασε στην σχολή Μηχανολογικού Σχεδίου στο εργοστάσιο της Moto Guzzi, και αρχικά εργάσθηκε στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών του εργοστασίου. Το 1947 ορίσθηκε οδηγός δοκιμών (test rider) καλύπτοντας κάθε εβδομάδα απίστευτους αριθμούς χιλιομέτρων, αναφερόμενος κατευθείαν στον ίδιο τον Carlo Guzzi. Έτσι, του δόθηκαν ευκαιρίες συνεργασίας με τον πασίγνωστο σχεδιαστή Ingeniere Giulio Cesare Carcano (τον δημιουργό του γνωστού V2, του αγωνιστικού μονοκύλινδρου 350 και του 500 V8 της Moto Guzzi). Το 1950 πήρε για πρώτη φορά μέρος σε αγώνα, τοπικού χαρακτήρα, επάνω σε ένα Condor 500, που του δάνεισαν κάποιοι φίλοι και προετοίμασε ο ίδιος για τον αγώνα. Οι νίκες δεν άργησαν να έρθουν.
Το 1953, οδηγώντας ένα Dondolino, κέρδισε τον φημισμένο αγώνα αντοχής Milano-Taranto και στέφθηκε πρωταθλητής Ιταλίας. Από το 1954 μπήκε στην επίσημη αγωνιστική ομάδα της Moto Guzzi, οδηγώντας μονοκύλινδρα 350 και το 250 Bialbero. Πήρε μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και σε άλλους διεθνείς αγώνες, στο πλάι των Fergus Anderson, Ken Kavanagh, Bill Lomas, Enrico Lorenzetti και Dickie Dale, παίρνοντας καλές θέσεις (κερδισε και το Γαλλικό GP του 1955), ενώ παράλληλα κέρδισε και το Ιταλικό πρωτάθλημα στα 250 cc. Στις 23 Μαρτίου 1955 ένα αεροδυναμικά σχεδιασμένο Moto Guzzi 348cc τερμάτισε έναν μαραθώνιο σχεδόν 10 ωρών με οδηγό τον Duilio (ο οποίος είχε πάρει τη σκυτάλη από τους Kavanagh, Dale και Anderson), σπάζοντας 22 παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας! Το 1955 ο Duilio βρέθηκε στο Isle of Man για το Tourist Trophy, στο οποίο τερμάτισε όγδοος, μετά από μία πτώση, ενώ βρισκόταν στη δεύτερη θέση. Εκεί όμως γνώρισε και την Margot, μία πανέμορφη Αυστραλέζα, με την οποία παντρεύτηκαν το 1956. Έναν χρόνο μετά, το 1957, γεννήθηκε η πρώτη τους κόρη, η Alis. Το 1956 ο Duilio άνοιξε στο Mandello del Lario ένα συνεργείο για Moto Guzzi, το οποίο σύντομα έγινε επίσημη αντιπροσωπεία του εργοστασίου. Το 1957, με την επίσημη απόσυρση του εργοστασίου από τους διεθνείς αγώνες, αποσύρθηκε και ο Duilio για να ασχοληθεί με την επιχείρησή του.

Tην δεκαετία του '70, ο Duilio ανέλαβε την ημιεπίσημη ομάδα αγώνων endurance της Moto Guzzi, συμμετέχοντας με βελτιωμένα V7 Sport σε Ευρωπαικούς 24-ωρους αγώνες με αρκετές επιτυχίες. Από τις προσπάθειες της ομάδας προέκυψαν και πολλά βελτιωμένα εξαρτήματα και ανταλλακτικά, που έβαλε σε παραγωγή και διέθετε από την αντιπροσωπεία του. Το 1981, ο Duilio αποφάσισε ότι πρέπει να αρχίσει πάλι να ταξιδεύει. Έτσι άρχισε ταξίδια τουρισμού και διασκέδασης με ένα μεγάλο αυτοκινούμενο (στο οποίο φόρτωσε και ένα Moto Guzzi V50), συντροφιά με τη Margot, ενώ οι δύο κόρες του Duilio, η Alis και η Lindy, ανέλαβαν τη διοίκηση της αντιπροσωπείας. Η Lindy αποχώρησε το 1993, αλλά μέχρι πρόσφατα η Alis συνέχισε το έργο του πατέρα της, μαζί με μία ομάδα συνεργατών, πιστών στο όραμα του Duilio και στην Moto Guzzi. Στις 12 Απριλίου του 2008, ο Duilio έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι.

Copyright © guzzista.gr