Moto Guzzi: 500GP 4-κύλινδρο

1953. H Guzzi δέχεται επίθεση απο τα παντοδύναμα τετρακύλινδρα Gilera στην κατηγορία των 500cc, τουλάχιστον στις "γρήγορες" πίστες των Moto GP της εποχής. Το "αγαπημένο" αλλά γέρικο πλέον δικύλινδρο V-120, καταφέρνει να αντισταθεί στις πιο κλειστές πίστες, όπου η διαφορά ιπποδύναμης δεν έχει τον πρώτο λόγο, αλλά παίζει ρόλο το  συνολικό στήσιμο της μοτοσυκλέτας. Ο Giorgio Parodi είναι απο τους πρώτους που θέτει το θέμα για έναν πολυκύλινδρο κινητήρα  ώστε να μπορεί η Guzzi να είναι πάλι ανταγωνιστική.

Πίσω στο χρόνο
Για να μιλήσει κάποιος για το τετρακύλινδρο Guzzi,  πρέπει να δεί πρώτα  την γέννηση του τετρακύλινδρου της Gilera. Το 1934 δύο μηχανικοί απο την Ρώμη ο Piero Remor και ο Giancarlo Gianini σχεδίασαν και έφτιαξαν μια τετρακύλινδρη μοτοσυκλέτα με το κιβώτιο σε κοινό μπλόκ (ουσιαστικά ο γενάρχης των αργότερα Ιαπωνικών σχέδιων). Η μοτοσυκλέτα ονομαζόταν Rondine, πήρε μέρος στο GP της Tripoli, (Η Λιβύη τότε ήταν Ιταλική αποικία) και κέρδισε τον αγώνα. Χωρίς όμως οικονομικούς πόρους οι δυό Ρωμάνοι μηχανικοί δεν μπορούσαν να εξελίξουν την μοτοσυκλέτα, και έκαναν πρόταση στην Guzzi για μεταβίβαση του project, η οποία αρνήθηκε την πρόταση γιατί... "τις μοτοσυκλέτες τις φτιάχνουμε μόνοι μας" . Η πρόταση στην συνέχεια έγινε στην Gilera, όπου ο Peppino αποδείχθηκε πιο διορατικός καθώς πήρε και το σχέδιο αλλά και τον Piero Remor για την εξέλιξη του. (Σημειώστε οτι ο Remor, μετά την "Παύση" του 1957,  όπου η μεγάλοι Ιταλοί κατασκευαστές αποχώρησαν (Guzzi, Gilera, Mondial κλπ) απο τους αγώνες, συνέχισε την δουλειά του στα τετρακύλινδρα με την νέα τότε MV Agusta και τα γνωστά θεαματικά αποτελέσματα).

Απο τότε η Guzzi είχε πρόβλημα απέναντι στα Gilera σε ανοιχτές πίστες, αλλά κέρδιζε στις υπόλοιπες.

Μετά τον πόλεμο
Όταν άρχισαν οι αγώνες μετά τον πόλεμο, το πρόβλημα ήταν ακριβώς το ίδιο. Τα Gilera ήταν ισχυρότερα. Ο Parodi έθεσε το θέμα στο αγωνιστικό τμήμα της Guzzi για να βρεθεί λύση με άλλη διάταξη κινητήρα, αλλά απάντηση δεν πήρε! Τελικά επικοινώνησε με τον  Giancarlo Gianini, τον δεύτερο της αρχικής ομάδας του τετρακύλινδρου Rondine, και του ζήτησε ένα τετρακύλινδρο κινητήρα που να έχει τα πλεονεκτήματα, αλλά να είναι διαφορετικός απο το πρώτο τους σχέδιο. Ο Gianini δέχθηκε υπο τον όρο οτι το όλο project θα είχε έδρα την Ρώμη. Για βοήθεια του το αγωνιστικό τμήμα της Guzzi έστειλε ένα τεχνικό, τον Pomi Ippolito. Η νέα μοτοσυκλέτα ήταν έτοιμη στις αρχές του 1952. 7 Ιουλίου, έγιναν οι πρώτες δοκιμές στην Monza με τον Lorenzetti να γυρνάει στο 2’14” αντί του 2’16”9 που έκανε με την bicilindrica, ως μέτρο σύγκρισης. Ο κινητήρας ήταν τετρακύλινδρος εν σειρά, υδρόψυκτος, διβάλβιδος με εκκεντροφόρους επικεφαλής που έπερναν κίνηση με γρανάζια, τοποθετημένος στο διαμήκη άξονα. Δοκιμάστηκε μηχανικό injection στην τροφοδοσία, αλλά σύντομα έδωσε την θέση του σε καρμπυρατέρ, καθώς δεν ήταν ξεκάθαρο αν επιτρεπόταν απο τους κανονισμούς, και σίγουρα ήταν πιο δύσκολο στην ρύθμιση. Η μετάδοση ήταν με άξονα αριστερά με δομικό ρόλο στο ψαλίδι, ενώ είχε και καποια μορφή συνδυασμένων φρένων. Ένα φαίρινγκ απο αλουμίνιο με το χαρακτηριστικό "ράμφος" φρόντιζε για την αεροδυναμική της μοτοσυκλέτας.

Αγώνες
Πρώτη συμμετοχή ήταν στην Syracuse το 1953, όπου εγκατέλειψε λόγω μηχανικών προβλημάτων. Η χρονιά δεν πήγε καλά για μια μοτοσυκλέτα που δεν αγαπούσαν πολύ στο Mandello, καθώς δεν την θεωρούσαν δικιά τους. Πήρε όμως μια νίκη στο Hockenheim τον πιο γρήγορο αγώνα του πρωταθλήματος, και έκανε ένα πολύ καλό αγώνα στην Monza. Τον επόμενο χρόνο το 4-κύλινδρο κέρδισε σε διεθνή αγώνα στο Mettet, στο Βέλγιο, με αναβάτη τον Fergus Anderson. Στις πίστες όμως που ήταν πιο  αργές και τεχνικές συχνά άφηναν το 4-κύλινδρο έξω, καθώς ακόμα ήταν πιο αργό απο το Gilera κατά 6 hp. Με 55 hp στις 9000 rpm η διαφορά ήταν αρκετή με το Gilera που πρόσφερε 62 bhp στις 11,000 στροφές. Η διαφορά εξέλιξης ήταν ορατή. Το 4-κύλινδρο πάντα θεωρείτο ως ξένη μοτοσυκλέτα που η διοίκηση αποφάσισε να επιβάλει, και παρότι η αγωνιστική ομάδα χαιρόταν να δουλεύει μαζί του, σίγουρα επηρέασε τον μηχ. Carcano ώστε να στραφεί στο V8 για να κλείσει άμεσα το κενό απόδοσης που είχε απο την Gilera.

Πηγή-φωτο:motociclismo /  Vanni bettega

Copyright © guzzista.gr