Πέμπτη, 5 Δεκεμβρίου 2024
Facebook Twitter YouTube Rss_feed
Αρχική arrow Άρθρα arrow Διάφορα arrow Ιστορία του ΤΤ- Isle of Man

Ιστορία του ΤΤ- Isle of Man

Αξιολόγηση χρηστών: ONONONONON / 148
Φτωχό Αριστο 
Έχει γραφτεί από TT Isle of Man-Μετάφραση:Doom

TT

Αν και πέρασαν περισσότερα απο 100 χρόνια, οι κυνηγοί της αδρεναλίνης μαζεύονται κάθε καλοκαίρι στο Isle of Man για τον ίδιο λόγο που συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά το 1907,  το φημισμένο πλέον Tourist Trophy γνωστό ως το TT του Isle of Man.

Πως ξεκίνησαν όλα;

Το πνεύμα ανταγωνισμού και εξέλιξης έφερε τους αγώνες στο Νησί, καθώς όλες οι μορφές αγώνων σε δημόσιους δρόμους στην Βρεττανία απαγορεύτηκαν το 1903 με πράξη του κοινοβούλιου  και τέθηκε επίσημο όριο ταχύτητας τα 20 mph για όλη την επικράτεια. Ο γραμματέας της Λέσχης αυτοκινήτου Βρεττανίας και Ιρλανδίας, Sir Julian Orde, επισκέφθηκε το 1904 το Manx με την ελπίδα οτι οι τοπικές αρχές θα ήταν πιο ελαστικές και φιλικές στην ιδέα οργάνωσης αγώνα σε δημόσιους δρόμους.

Είχε δίκιο! Με νομοθετική πράξη το 1904 δόθηκε η άδεια για την διεξαγωγή του 1904 Gordon Bennett Car Trial, που θα ήταν ο Βρεττανικός αγώνας στο πλαίσιο του Ευρωπαικού πρωταθλήματος αυτοκινήτων, σε μια διαδρομή 52,15 μίλια. Το 1905 έγινε το πρώτο trial για μοτοσυκλέτες που έτρεξαν στην ίδια διαδρομή την επόμενη του αγώνα των αυτοκινήτων. Οι αδύναμες μοτοσυκλέτες δεν κατάφεραν να ανέβουν τις απότομες ανηφόρες της διαδρομής στο βουνό, οπότε η διαδρομή άλλαξε. Απο το Douglas πήγαινε νότια στο Castletown και μετά βόρεια στο Ballacraine ακολουθώντας τον κεντρικό Α3 δρόμο, και επέστρεφε στο Douglas μέσω του Colby και Glen Vine. Τον πρώτο αγώνα μοτοσυκλέτας κέρδισε ο J.S. Campbell σε 4 ώρες, 9 λεπτά και 36 δεύτερα.

Μέχρι το 1911 οι μοτοσυκλέτες έμειναν μακριά απο το βουνό και την ορεινή διαδρομή. Το 1907 έγινε η επίσημη πρόταση απο τον εκδότη του περιοδικού "Motor-Cycle" για μόνιμο αγώνα μοτοσυκλετών στο Νησί, κατά την διάρκεια του ετήσιου δείπνου της Λέσχης Αυτοκίνητου-Μοτοσυκλέτας (ACU) στο Λονδίνο (17 Ιανουαρίου). Ορίστηκαν κατηγορίες μονοκύλινδρα (90mpg)  και δικύλινδρα ( 75mpg) με κριτήριο την κατανάλωση καυσίμου. Αυτό έγινε γιατί οι οργανωτές ήθελαν να δείξουν την τουριστική πλευρά της μοτοσυκλέτας. Επίσης τέθηκαν κανόνες για τον εξοπλισμό, όπως σέλλες, πετάλια, φτερά και εξατμίσεις.

Το 1911 η διαδρομή για τις μοτοσυκλέτες περιελάμβανε για πρώτη φορά το βουνό, το γνωστό "Snaefell Mountain Course". Η οργανώτρια του αγώνα ACU, ανακοίνωσε έναν αγώνα με την ορεινή διαδρομή 4 γύρων για την κατηγορία Junior (150 μίλια), και 5 γύρων για την κατηγορία Senior (189 μίλια). Τα πλήθη θεατών που είχαν συγκεντρωθεί, έγιναν μάρτυρες μιας σαρωτικής επικράτησης του Αμερικάνου κατασκευαστή Indian που πήρε τις τρείς πρώτες θέσεις. Τον επόμενο χρόνο η βρεττανική υπερηφάνια αποκαταστάθηκε απο την Scott, μια εταιρεία παραγωγής δίχρονων μοτοσυκλετών με έδρα το Yorkshire, και την Douglas στην κατηγορία Junior 350cc που πήρε τις δύο πρώτες θέσεις, αν και ο αγώνας κόντεψε να ακυρωθεί λόγω των απειλών πολλών κατασκευαστών να μην συμμετάσχουν λόγω της αδυναμίας που έιχαν δείξει τον περασμένο χρόνο οι μονοτάχυτες μοτοσυκλέτες να ανέβουν την ορεινή διαδρομή. Η ορεινή διαδρομή που σκορπούσε τον τρόμο, ουσιαστικά ήταν ένας καρόδρομος που διακοπτόταν απο φράχτες και ξύλινες πόρτες μεταξύ των χωραφιών. Ο πρώτος αναβάτης το πρωί ήταν υποχρεωμένος να ανοίξει τις πόρτες και ο τελευταίος της ημέρας στην διαδρομή να τις κλείσει!!!

Το 1914 έγινε ο τελευταίος αγώνας πρίν ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, μέχρι το 1920 που ξαναέγινε αγώνας στο Νησί. Ο Cyril Williams στην Junior κατηγορία κέρδισε με έναν ηρωικό τρόπο την πρώτη θέση, αφού πέρασε την γραμμή τερματισμού σπρώχνοντας το AJS που οδηγούσε για 5 μίλια απο το σημείο που είχε χαλάσει. To 1921 ο έφηβος Stanley Woods πήρε το φέρρυ απο την Ιρλανδία ανάμεσα σε χιλιάδες θεατές για να δεί τον αγώνα στο Νησί. Τον επόμενο χρόνο, δεκαεπτά χρονών πλέον πήρε μέρος ως αγωνιζόμενος στο πρώτο του ΤΤ. Την δεκαετία του '20 η βελτίωση της ποιότητας των δρόμων της διαδρομής, έφερε συνεχή ρεκόρ στο γυρολόγιο. Το 1920 το ρεκόρ γύρου ήταν 55.62 mph και μέχρι το ξέσπασμα του 2ου Παγκόσμιου Πόλεμου είχε ανάβει στα 90 mph.

Το ΤΤ του 1922 είναι αξιομνημόνευτο για δύο γεγονότα. Ο Tom Sheard κέρδισε στα 350cc με τα κυρίαρχα AJS, και έγινε ο πρώτος αναβάτης-κάτοικος του Νησιού που πέτυχε κάτι τέτοιο, και ο δεκαεπτάχρονος Stanley Woods πήρε την 5η θέση με ένα Cotton σε 3 ώρες 50' 33" παρόλο που του είχε σπάσει η εξάτμιση, και πήρε φωτιά αναβάτης και μοτοσυκλέτα κατά την διάρκεια του ανεφοδιασμού. Ο αγώνας του 1923 είχε μια καινούργια κατηγορία, μοτοσυκλέτες με καλάθι. Νικητής ήταν  ο Freddie Dixon με συνεπιβάτη τον Walter Perry. Στην Junior 350cc  ο Stanley Woods πέτυχε την πρώτη νίκη του απο συνολικά δέκα TT νίκες,  με την τελευταία να είναι το 1939. Το 1938 το ρεκόρ γύρου είχε ανάβει στα  91mph, ένα ρεκόρ που κράτησε ο Harold Daniell για 12 χρόνια. Ακουλούθησε διακοπή 8 χρόνων για το Isle of Man TT μέχρι που το 1947 μετά τον πόλεμο, ο Harold Daniell ξανακέρδισε με 82mph, χειρότερο ρεκόρ απο προπολεμικά λόγω της κακής ποιότητας καυσίμων.

Το 1949 το TT  έγινε ο Βρεττανικός αγώνας του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Ήταν παράλληλα και η τελευταία φορά που δύο βετεράνοι του ΤΤ, ο Harold Daniell με μία Norton και ο Freddie Frith με μια Velocette έτρεξαν στον αγώνα του TT, κερδίζοντας την Senior και Junior κατηγορία αντίστοιχα.

Την δεκαετία του '50  με την ιδιότητα του αγώνα Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ήρθαν στο TT οι καλύτεροι οδηγοί του κόσμου. Η δεκαετία αυτή έφερε την άνοδο των Ιταλών κατσκευαστών με την Mondial, MV Augusta και την Gilera, και τους αναβάτες τους Carlo Ubbiali και Tarquinio Provini, Geoff Duke και Bob McIntyre. Επίσης, ο Bill Lomas και ο Ken Kavanagh με τα Moto Guzzi άφησαν την σφραγίδα τους στο Νησί. Το ρεκόρ του Harold Daniell έσπασε τρία χρόνια αργότερα,  απο τον Geoff Duke , που πέτυχε την πρώτη του νίκη στο διεθνές πλέον TT με μία Norton,  με 93.33mph στην κατηγορία Senior. Τον ίδιο χρόνο δημιουργήθηκε και η κατηγορία των 125cc. Το 1957, ο Σκωτσέζος Bob McIntyre έγινε ο πρώτος αναβάτης που έφτασε τα 100mph μέση ταχύτητα, παρόλη την προσπάθεια του  Geoff Duke που έφθασε τα 99.97mph. Το τέλος της δεκαετίας του '50 και η αρχή της δεκαετίας του '60 ήταν σίγουρα η Χρυσή εποχή του TT. Αναβάτες όπως ο John Surtees, ο Mike Hailwood, ο Giacomo Agostini, ο Phil Read και ο Jim Redman έφεραν στα όρια άνθρωπους και μηχανές. Την ίδια εποχή έκανε και την πρώτη εμφάνιση του ένας κατασκευαστής απο την Ιαπωνία,  η Honda.

TT_1Το 1961, ο Mike Hailwood κέρδισε το πρώτο του απο 14 TT, ενώ παράλληλα έγινε ο πρώτος αναβάτης που πέτυχε τρείς νίκες σε μία εβδομάδα, στα 125, 250 με μια Honda και στην Senior κατηγορία με μια Norton. Ο Hailwood συνέχισε τα επόμενα χρόνια με 5 σερί τίτλους στην Senior κατηγορία. Η μάχη μεταξύ του Giacomo Agostini επάνω στην MV και του Hailwood με μια Honda το 1967 στην κατηγορία Senior TT, θεωρείται απο πολλούς ως η κορυφαία στιγμή ανταγωνισμού στο Νησί. Μεταξύ 1965 και 1972, ο  Agostini έκανε 11 νίκες, ενώ το 1967  ο Hailwood ανέβασε και άλλο το ρεκόρ γύρου στα 108.77mph, το οποίο θα παρέμενε για τα επόμενα 11 χρόνια.

Το 1975 το απόλυτο ρεκόρ του  Hailwood, έσπασε τελικά ο Mike Grant  επάνω σε ένα δίχρονο τρικύλινδρο Kawasaki, με 109.80mph. Τον επόμενο χρόνο το ΤΤ βγήκε απο το πρόγραμμα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, αλλά μια νέα φουρνιά ηρώων ετοιμαζότανε να δείξει την ταχύτητα της και το ταλέντο, με πρώτο τον μυθικό σήμερα Joey Dunlop. Δεν πήρε πολυ για να φανεί πόσο ξεχωριστός αναβάτης ήταν ο Joey. Το 1977 κέρδισε το Jubilee Classic race, το πρώτο απο 26 νίκες που ακουλούθησαν. Την ίδια χρονιά τα Sidecar έσπασαν το φράγμα των 100mph, με τον George O’Dell και Kenny Arthur να γυρίζουν με ένα Yamaha sidecar στα 102.80mph. Επίσης ο Αμερικανός στάρ των GP, Pat Hennen, έγινε ο πρώτος αναβάτης που κατέβασε κάτω απο 20 λεπτά τον γύρο, επάνω σε ένα 500 Suzuki  στην κατηγορία Senior TT. Ο Mike Hailwood μετά απο 11 χρόνια απουσίας γύρισε το 1978 σε μεγάλη φόρμα και πήρε την νίκη, όπως και το 1979 που ήταν ο τελευταίος τίτλος του, με απολογισμό 14 νίκες TT.

Η δεκαετία του '80 σημαδεύτηκε απο ένα αναβάτη -  τον Joey Dunlop. Το 1980 ανέβασε το ρεκόρ γύρου στα 115mph, και το  1983 κέρδισε την πρώτη νίκη απο έξι διαδοχικές στην κατηγορία Formula One TT επάνω στα κυρίαρχα Honda. Ένας τραυματισμός σε αγώνα στο Brands Hatch σταμάτησε τον  Dunlop απο την υπεράσπιση του τίτλου του για έβδομη φορά το 1989,  όπου ο Steve Hislop έσπασε το ρεκόρ του Joey με 121.34mph!!!

Η άφιξη του World Superbike πρωταθλητή Carl Fogarty στο  TT του 1992 ήταν η αρχή απο πολλές επικές μάχες μεταξύ του Carl και του Steve Hislop. Το 1992 ήταν επίσης η χρονιά που ο Joey Dunlop ισοφάρισε το ρεκόρ του Mike Hailwood με 14 νίκες TT, επάνω σε ένα 125 Honda. Η Norton με αναβάτη τον Hislop, έκανε την πρώτη της σύγχρονη νίκη απο την τελευταία με τον Hailwood το 1961. Στα 48 του, ο Joey Dunlop έκανε την 26η και τελική νίκη του στο TT στην αρχή του νέου αιώνα. Το 2001 οι αγώνες ακυρώθηκαν για μόλις τρίτη φορά στην μακρά ιστορία τους, λόγω μεγάλης επιδημίας στην κτηνοτροφία που βρισκόταν σε έξαρση στην Βρεττανία. Το 2004 σημαδεύτηκε απο την τριπλή νίκη του John McGuinness, ο οποίος "γύρναγε" με μέση 129.4mph στον δρόμο για την 11η TT νίκη του φτιάχνοντας καινούργια ρεκόρ γύρου και αγώνα.

john-mcguinness-isle-of-man-2012Για τα 100 χρόνια ΤΤ (2007), χιλιάδες θεατές κατάκλυσαν το Isle of Man για να δούν τον John McGuinness  με 130.354 mph  μέση ταχύτητα να κερδίζει τις κατηγορίες των  Superbike  και Senior, και να φτάνει τους 13 ΤΤ τίτλους. Ο Dave Molyneux στα sidecar πήρε και αυτός δύο νίκες, φτάνοντας συνολικά τις 13. Ο McGuinness υπεράσπισε τον τίτλο του και το 2008  στην Senior TT , ισοφαρίζοντας τις 14 νίκες του Mike Hailwood, αλλά ένα νέο αστέρι έλαμψε, ο Αυστραλός Cameron Donald που κέρδισε τις Superbike και Superstock κατηγορίες και τερμάτισε δεύτερος οριακά πίσω απο τον McGuinness στην Senior κατηγορία. Ο McGuinness πέρασε το ρεκόρ του Hailwood το 2009 με την 15η νίκη του στα Superbike. Στην κατηγορία Senior, αν και φαινότανε οτι είναι κοντά στην 16η ΤΤ νίκη του, έχασε την ευκαιρία όταν χαλάρωσε η αλυσίδα της μοτοσυκλέτας του. Πρόλαβε όμως να σπάσει το ρεκόρ μέσης ταχύτητας γύρου με το εξωπραγματικό 131.578mph.

Το 2011 γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια της ορεινής διαδρομής... και ο αγώνας του Νησιού συνεχίζεται για τους κυνηγούς της αδρεναλίνης και ταχύτητας, αν και υπάρχουν πολλές φωνές πλέον εναντίον του αγώνα λόγω θεμάτων ασφαλείας. Υπερηχητικές ταχύτητες μέσα σε στενά δρομάκια κτίρια και αυλές, είναι σίγουρα εντυπωσιακές, αλλά 237 θάνατοι σε αγώνες και δοκιμαστικά  απο το 1907 έως το 2009 είναι εξίσου εντυπωσιακά πολλοί. Κλασσικό λογοπαίγνιο που δείχνει λίγο το κλίμα: γιατί οι αναβάτες του ΤΤ δεν επιτρέπεται να μπουν στο αεροπλάνο; Γιατί οι ανιχνευτές στον έλεγχο τους πιάνουν να μεταφέρουν ανάμεσα στα πόδια τους στρογγυλά σιδερένια αντικείμενα ( ο νοών νοείτω!!!)

Πηγή-φωτο: Επίσημο site Isle of Man TT

Copyright © guzzista.gr

< Προηγούμενα Επόμενα >

Σχετικοί σύνδεσμοι

Facebook google_plus linkedin Twitter YouTube Flickr Rss_feed
Πάνω